و اي مهدي صاحب زمان ! زندگي ما را بي باران مپسند. وزندگي بي باران ، مرگ است ومملو از پليدي وقحطي

چقدر براي پاراچنار خود کشي کرديم...در روزها انزواي خبري وسکوت مرگبار رسانه ي ملي!!! چقدر تلخ بود شنيدن سلاخي هم مسلکانمان و هيچ !! عکس العملي از سوي دولتمردان... بعضي داغ ها سرد نميشوند...تاريخ فراموش نميکند...معامله گاز به قيمت سکوت در مقابل ظلم...

عاشوراى حسينى، كتاب سرخى بود كه «تفسير ناب» آن از زبان امام سجاد تراويد
امام سجاد عليه السلام، پاسدار «وحى نبوى» و «خط علوى» و «شورحسينى» بود
در برابر خدا، «سجاد» بود، هرگز در برابر ظالمان، سر تسليم فرود نياورد و چهره بر درگاه ارباب قدرت نسود، کبوتر مجروح و پر وبال شکسته عدالت با پماد عرفان زين العابدين
عليه السلام در شفا خانه دعاهايش التيام يافت

...باز باران با ترانه مي خورد بر بام خانه،
يادم آمد کربلا را،دشت پر شور بلا را،
گردش يک ظهر غمگين،گرم و خونين،
لرزش طفلان نالان،زير تيغ و نيزه ها را،با صداي گريه هاي کودکانه،وندرين صحراي سوزان،ميدود طفلي سه ساله،پرز ناله،دلشکسته،پاي خسته،باز باران،قطره قطره،ميچکد از چوب محمل،آخ باران،کي بباري برتن عطشان ياران،ترکنند از آن گلو را،آخ باران... آخ باران

التماس دعا

از بزرگي شنيدم که ميگفت: فرمودند « کل يوم عاشورا و کل ارض کربلا» تا بفهمي که تو هم حسين

زمان داري و يزيديان زمان ، پس بفهم....