ميگويند: چرا جلب دشمنى آمريكا را ميكنيد؟ مثلاً فرض كنيد حالا رئيس جمهور تعبير تندى ميكند، ناگهان آقايانِ به اصطلاح عقلا ميگويند اين تعبير تند بود؛ اين دشمنى آمريكائى‏ها را جلب ميكند. نه آقا! دشمنى آمريكائى‏ها تابع اين الفاظ و تعبيرات نيست. دشمنى، دشمنىِ اصولى است. اين دشمنى در زمانهاى مختلف بوده. از اول انقلاب تا حالا دشمنى بوده –

از بعد از پايان جنگ تحميلى تا امروز، هيچ وقت نبوده كه احتمال حمله‏ى نظامى آمريكا به ما نباشد. امروز كمتر از گذشته است. مسئولين دولت قبل، اوّلى كه آمدند، يكى از حرفهايشان اين بود كه ميگفتند تا قبل از آمدن دولت ما، لوله‏هاى توپ يا گلوله‏ى آمريكا به سمت ايران آماده‏ى شليك بود؛ ما آمديم، برداشته شد. پس خب، قبلاً بوده. در همين زمانِ دولت قبل بود كه آن كسى كه خودش مجسمه‏ى شرارت است، ملت ايران را جزو محور شرارت معرفى كرد. بوش، بوشِ شرور، بوشى كه وجود او سر تا پا شر و پليدى است، ملت ايران را يكى از سه ملت يا سه كشور محور شرارت قرار داد. اين مال آن زمانى است كه يك خرده هم ملاحظه‏ى آمريكائى‏ها را ميكردند؛ بعضى‏ها هم از داخل گاهى اوقات چيزهائى ميگفتند كه آنها خوششان بيايد.

رهبري 13/10/1386